تويت
الـــى من ظلمــــه الزمــــان ....
أخوانى ... أخوتى ... احبائى
سامحونى على ماكتبت من احزان و دموع
ففى غفله منى نسيت أن الموهبه التى اكرمنى بها الله
عاهدته ألا أكتب الا لاسعاد الناس
لا لازيد احزانهم
فسامحونى
واليكم بكلماتى الجديه البسيطه
ابنو للحب العشش ... وازرعوا حواليها الزهور
واوعوا تستسلموا للزمان ... مهما كان اّسى وبيجور
دمعة الحبيبه غاليه ... امسحوها بحنان و عبير العطور
وأقفوا للزمان
قولوا له لأ يزمان
بنينا الامل فى أرض الوفا
بيننا حلمنا بحب وصفا
مش حاتقدر تهدمه ... ودمعنا حانمسحه
والقلب مش حاتئلمه ... ولا حاتقدر تجرحه
وسكتنا حانمشيها ... بأمل مستنى فيها
والامانى تانى حانزرعها ... وبالحب حانسقيها
أيه يازمان ... فاكرنا لعبه فى ايدك
لأ يازمان ... احنا مش عبيدك
عمال تاخد وتحرم
عمال تجرح وتئلم
لا يازمان حاننس اللى فات
باللى فيه من عذاب واّهات
واللى هديته ... من تانى حانبنيه
واللى بكيته ... حايمسح دموعه وبأيديه
وباللى سال منها ... حايزرع أحلامه وامانيه
وانسى يازمان انسى
والله مهما تجور وتئسى
من أسوتك حانبنى
امانينا و حانغنى
وحانقف لك يازمان بكل قوتنا
وحانملا بالامانى سكتنا ودنيتنا
ومهما يازمان تجور
حانضحك لك ومش حانثور
وحانزرع فى أرض الحب ...أحلى واجمل بذور
وحاتطرح لكل الناس ... أشجار فاكهه وزهور
وحاترقص أغصان الشجر ... على انغام تغريد الطيور
تعليق